ΝΕΟΚΛΑΣΣΙΚΟ ΚΤΙΡΙΟ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ΜΕ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΑ ΧΩΡΟ.

ΝΕΟΚΛΑΣΣΙΚΟ ΑΚΡΟΚΕΡΑΜΟ ΕΦΥΑΛΩΜΕΝΟ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟΝ ΕΡΜΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

 ΜΕΤΩΠΙΚΟ ΑΚΡΟΚΕΡΑΜΟ ΕΦΥΑΛΩΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΟΤΑΝΙΚΟ

 ΜΕΤΩΠΙΚΟ ΑΚΡΟΚΕΡΑΜΟ  ΥΠΟ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ 1880

ΜΕΤΩΠΙΚΟ ΑΚΡΟΚΕΡΑΜΟ ΥΠΟ ΓΩΝΙΑ ΜΕ ΦΘΟΡΕΣ ΣΤΟ ΑΝΩ ΑΚΡΟ

ΝΕΟΚΛΑΣΣΙΚΟ ΚΤΙΡΙΟ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ΤΟΥ 1880.ΤΑ ΜΕΤΩΠΙΚΑ ΑΚΡΟΚΕΡΑΜΑ ΣΩΖΟΝΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ.

ΝΕΟΚΛΑΣΣΙΚΑ ΡΟΠΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ

Μνημειακή είσοδος οικίας. Ο πλούσιος διάκοσμος συμπληρώνεται και από το απαραίτητο ρόπτρο.

   Το ρόπτρο, έχει πολύ μεγάλη ιστορία στον Ελλαδικό χώρο. Έχουμε απεικονίσεις θυρών σε μελανόμορφα αγγεία, όπου εικονίζεται σε πολλές μορφές. Μια επισταμένη μελέτη, έχει γίνει από το Γεώργιο Ρωμανό με το εξαιρετικό βιβλίο του "Το ρόπτρο, The door - knocker", έκδοση Ιονικής και Λαικής Τραπέζης Ελλάδος, 1981. Σε αυτό το πόνημα, εξιστορείται με στοιχεία η παρουσία του ρόπτρου στον Ελλαδικό χώρο από αρχαιοτάτων χρόνων έως και την τελευταία αναλαμπή του κατά τη νεοκλασσική περίοδο. Ένα άλλο νεώτερο βιβλίο με εξαιρετικές φωτογραφίες, είναι το λεύκωμα του Πλάτωνος Τσούλου, εκδόσεις ΟΛΚΟΣ, 2002.
  Έχουμε έξι κατηγορίες ρόπτρων σύμφωνα με τον κ. Ρωμανό, οι οποίες είναι εντελώς ευδιάκριτες και βασίζονται κυρίως σε μορφολογικά κριτήρια.
Α) Ευθύ ρόπτρο
Β) Κρίκος ή χαλκάς ή κρικέλλα
Γ) Επιγραφόμενο ρόπτρο
Δ) Ζωόμορφο ρόπτρο
Ε) Επίθυρο χεράκι
ΣΤ) Ανθρωπόμορφο ρόπτρο

  Εν συνεχεία, παρουσιάζονται κάποιοι τύποι ρόπτρων, όπως διασώζονται στην Κέρκυρα. 

Ορειχάλκινα στοιχεία της θύρας που φιλοξενεί το παραπάνω ρόπτρο.

Το υγρό κλίμα της Κερκύρας, διέβρωσε βαθιά το σιδερένιο ρόπτρο....

... ενώ το ορειχάλκινο πόμολο της θύρας, διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση.

Άλλο ένα ορειχάλκινο πόμολο από κερκυραική οικία.

ΖΕΥΓΗ ΑΚΡΟΚΕΡΑΜΩΝ

    Τα ακροκέραμα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες ανάλογα με τη θέση τους στη στέγη. Στα μετωπικά και στα γωνιαία. 'Εχουμε αναφέρει στο παρελθόν, από αυτόν τον ιστότοπο, τις διαφορές που έχουν αυτές οι δύο κατηγορίες. Μπορούμε παρ' όλα αυτά, να αναφέρουμε με συντομία κάποια εμφανή χαρακτηριστικά. Αριθμητικά, τα μετωπικά είναι πάντοτε περισσότερα. Διατρέχουν τη στέγη καθ΄όλο το μήκος της, και τάσσονται είτε σε πυκνή διάταξη όπως στην ανωτέρω φωτογραφία, είτε σε πιο αραιή. Αποτελούνται από δύο κομμάτια ενωμένα. Το εμπρόσθιο, όπου είναι αποτυπωμένο το διακοσμητικό θέμα και είναι το εμφανές και το οπίσθιο, του οποίου η απόληξη, μπαίνει κάτω από τον καλυπτήρα. Τα γωνιαία, τοποθετούνταν μόνο στις γωνίες. Αυτά αποτελούνται από τρία κομμάτια. Το εμπρόσθιο εμφανές τμήμα όπου βλέπουμε το διακοσμητικό θέμα, αποτελείται από δύο επιμέρους κομμάτια τα οποία ενώνονται στο κέντρο. Κατ' αυτόν τον τρόπο, η παράσταση σχηματίζει "γωνία" επάνω στη στέγη, έτσι ώστε το μοτίβο να είναι ξεκάθαρο από όποια πλευρά και να το κοιτάξουμε. Ανάλογα με την ποιότητα της κατασκευής, η κεντρική ραφή των δύο κομματιών είναι άλλοτε ευδιάκριτη και άλλοτε όχι. Το πίσω μέρος τους, είναι κατασκευασμένο όπως και στα μετωπικά. Τα γωνιαία ακροκέραμα είναι συνήθως λιγο μεγαλύτερα από τα αντίστοιχα μετωπικά, αλλά κάποιες φορές, συναντούμε υποδείγματα που έχουν το ίδιο ύψος. Σε γενικές γραμμές, η ποιότητα κατασκευής και η εκτέλεση των γωνιαίων υποδειγμάτων, είναι πιό προσεγμένη από εκείνη των αντιστοίχων μετωπικών. Αξίζει εδώ να υπογραμμίσουμε, πως υπήρχαν και γωνιαία ακροκέραμα κατασκευασμένα για εσωτερικές γωνίες της στέγης, αλλά αυτά συναντώνται πολύ πιο σπάνια. Πολλές φορές επίσεις, έχουμε ακροκέραμα της μίας ή της άλλης από τις προαναφερθείσες κατηγορίες, από τις οποίες είχε γίνει μόνο ένα υπόδειγμα. Δηλαδή, υπάρχει το μετωπικό, αλλά δεν είχε κατασκευαστεί ποτέ το αντοίστιχο γωνιαίο του. Σπανιότερα συνέβαινε και το αντίθετο. Έτσι, κάποιες φορές, έχουμε έναν τύπο μετωπικού ακροκεράμου αλλά συνδυασμένο με διαφορετικό γωνιαίο από την ίδια όμως οικογένεια. Καμμιά φορά συνέβαινε όμως, να τοποθετηθούν υποδείγματα από διαφορετικές οικογένειες. Το φαινόμενο αυτό γινόταν κατά κόρον, συνήθως όταν καταστρέφονταν κάποια γωνιαία, οπότε μοιραίως αντικαθίσταντο από άλλα διαφορετικά. Παρακάτω, παραθέτουμε μερικές φωτογραφίες ζευγών ακροκεράμων, μετωπικού με το αντοίστιχο γωνιαίο.

Πολύ κομψά ανθέμια από το κεραμοπλαστείο του Δημητρίου Σαρρή. Τα αρχικά του, υπάρχουν και στο γωνιαίο ακροκέραμο αλλά δεν είναι καλά ευδιάκριτα στο συγκεκριμένο υπόδειγμα.

Ζεύγος ανθεμίων. Φέρουν τα αρχικά Κ Β. Στο γωνιαίο, το γράμμα Κ είναι εσώγλυφο, ενώ το Β ανάγλυφο. Αυτή η οικογένεια, ήταν από τις περισσότερο πολυπληθείς, με πάρα πολλές διαφορετικές παραλλαγές.

Άλλο ζεύγος ανθεμίων. Το μετωπικό παρουσιάζει κάποιες διαφορές από το αντοίστιχο γωνιαίο, πράγμα αρκετά συνηθισμένο την εποχή εκείνη. Εκτός από τις λεπτομέρειες του καλουπιού, υπάρχουν τα αρχικά του κεραμοπλάστη (Γ.Γ), αναφορά στον τόπο (ΕΝ ΠΕΙΡΑΙΕΙ) και χρονολογία (1885). Το γωνιαίο, φέρει μόνον τα αρχικά Γ.Γ.

Άλλο ένα ζεύγος ανθεμίων, από τις πιο πολυπληθείς και πρώιμες οικογένειες ακροκεράμων. Το μετωπικό φέρει στην πλίνθο του, τα αρχικά του κεραμοπλάστη.

Ζεύγος εκλεκτικιστικών ανθεμίων. Η παρούσα οικογένεια είναι από τις νεώτερες, αλλά με πλήθος παραλλαγών.

Από τις οικογένειες ακροκεράμων με προσωπείο, αυτή με τον Ερμή. είναι από τις συνήθεις και περισσότερο αγαπητές την εποχή εκείνη στην Αθήνα και τον Πειραιά. Υπήρχαν πάμπολλες παραλλαγές. Είναι ευδιάκριτη η ανώτερη ποιότητα της κατασκευής του γωνιαίου υποδείγματος.

Άλλο ζεύγος ακροκεράμων με θέμα τον Ερμή, από τον Πειραιά. Στον Πειραιά επίσεις, γινόταν χρήση και αυτού του συγκεκριμένου χρώματος πηλού.

Άλλο ένα ζεύγος πειραικών ακροκεράμων με θέμα τον Ερμή. Στο γωνιαίο υπόδειγμα, φαίνεται τμήμα της "ραφής" που ένωνε τα δύο τμήματα τα οποία αποτελούσαν την όψη του, κάτω από τη μύτη έως το πηγούνι.

Ζεύγος ακροκεράμων με θέμα το προσωπείο ωρίμου ανδρός, που ταυτίζεται με το Δία, τον Ποσειδώνα και ενίοτε με τον Ήφαιστο. Και εδώ έχουμε αρκετές παραλλαγές του θέματος. Μια οικογένεια, που βρίσκουμε στην Αθήνα και τον Πειραιά.

Ζεύγος ανθεμίων, τα οποία εμπνεύσθηκαν από τα ακροκέραμα του Παρθενώνος. Ο συγκεκριμένος τύπος έχει πάρα πολλές παραλλαγές.

ΝΕΟΚΛΑΣΣΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ

Απόψεις της παλαιάς πόλεως της Κερκύρας από το Νέο φρούριο.

   Ο τυχερός επισκέπτης της Κερκύρας και λάτρης της αρχιτεκτονικής πολιτιστικής κληρονομιάς, θα περιπλανηθεί σε μια πόλη με σπάνια μορφή και ύφος για τα ελληνικά δεδομένα. Σε αντίθεση με άλλες τοποθεσίες νησιωτικές ή στεριανές, εδώ έχουμε πολύ έντονη την ιταλική επιρροή στην αρχιτεκτονική καθώς και στη διακόσμηση. Αυτό το στοιχείο, διατηρείται έντονο και στο μεταπολεμικό αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. 'Ενα από τα σημαντικότερα στοιχεία όσον αφορά το νεοκλασσικισμό, είναι το γεγονός, πως μπορούμε να θαυμάσουμε κτίρια παλαιότερα του Β' μισού του 19ου αιώνος, όπως τα γνωρίζουμε από άλλες περιοχές. Και αυτό, γιατί ο νεοκλασσικισμός σαν ρεύμα, είναι παλαιότερος από την εμφάνισή του στο νέο Ελληνικό κράτος. Νεοκλασσικά στοιχεία, διατηρούνται έως και τις αρχές της δεκαετίας του '30. Βεβαίως, θυμίζουν περισσότερο κτίρια από την υπόλοιπη Ευρώπη,  παρ' ό,τι σε κέντρα όπως η Αθήνα ή ο Πειραιάς, λόγω των εντόνων ιταλικών και άλλων επιρροών. Εμφανής διαφορά σε σχέση με νεοκλασσικά ιδίας ηλικίας από άλλες όμως περιοχές της επικρατείας, είναι η παντελής έλλειψη ακροκεραμικού διακόσμου.




ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΑΓ. ΜΙΧΑΗΛ & ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Το Ανάκτορο Αγ. Μιχαήλ και Γεωργίου χτίστηκε το 1819-1924 μ.Χ. επί του Άγγλου Αρμοστή Θωμά Μαιτλαντ, από το αρχτέκτωνα G. Whitmore. Το σπουδαιότερο μνημείο της Αγγλοκρατίας, από τα πρώτα νεοκλασσικού ρυθμού έργα στην Ελλάδα. Κτισμένο από πέτρα Μάλτας.
Η ονομασία "Ανάκτορο Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου" δόθηκε γιατί εκτός από γραφεία και κατοικία των Άγγλων Αρμοστών, ήταν η έδρα του ομώνυμου τάγματος. Η όψη του κοσμείται με δωρική κιονοστοιχία, που διακόπτεται από δύο μεγαλοπρεπείς πύλες μορφής θριαμβευτικού τόξου και καμπυλώνεται στα άκρα της (οριοθετώντας το βόρειο άκρο της Σπιανάδας).
Το κεντρικό τμήμα πάνω από το γείσο διακοσμείται με ανάγλυφες παραστάσεις των επτά νησιών του Ιονίου και στη μέση το κέρας της Αμάλθειας (Αγγλικό Σύμβολο). Έργα του Κερκυραίου γλύπτη Προσαλένδη. Στο εσωτερικό οι τοίχοι και οι οροφές των κυρίων αιθουσών έχουν πλούσιο διάκοσμο ανάγλυφο και ζωγραφικό. Μετά την ένωση με την Ελλάδα (1864) χρησιμοποιήθηκε ως Βασιλικό Ανάκτορο.
Σήμερα στεγάζει το μουσείο Ασιατικής Τέχνης και την Δημοτική Πινακοθήκη. (Από: www.wikimapia.org)

Το αριστερό κλίτος.

Λεπτομέρεια των λιθίνων ακρωτηρίων.

Η Πύλη του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Οι φθορές είναι από βλήματα.

Το κιγκλίδωμα επί του κεντρικού κλίτους.

ΜΕΓΑΡΟ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

Εκτίσθη επί της Αγγλοκρατίας για να στεγάσει την οικογένεια του πρώτου Κυβερνήτου της Ελλάδος, Ιωάννου Καποδίστρια, στη θέση του παλαιοτέρου αρχοντικού της οικογενείας. Τα σχέδια δημιούργησε το 1832 ο Iωάννης Xρόνης, ένας Kερκυραίος αρχιτέκτονας που σχεδίασε πολλά δημόσια κτίρια της πόλης. Εκτίσθη το 1840-45. Επί αγγλοκρατίας, φιλοξένησε τον Πρόεδρο της Ιονίου Γερουσίας, ενώ το 1864 εγκαταστάθηκαν οι υπηρεσίες της Νομαρχίας. Κατά τη διάρκεια του Β' Π.Π. φιλοξένησε Ιταλούς και Γερμανούς διοικητές.
Σήμερα χρησιμοποιείται από υπηρεσίες του Ιονίου Πανεπιστημίου. 

Το εξαιρετικά περίτεχνο επίκρανο του Μεγάρου.

MON REPOS

Στο κτήμα του Μον Ρεπό, το οποίο απέχει μόλις 3 χλμ από την πόλη της Κέρκυρας, και το οποίο καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του λόφου της Αναλήψεως, έχτισε τη θερινή του έπαυλη το 1831 ο Άγγλος Αρμοστής των Ιονίων Νήσων Φρέντερικ Άνταμ (Frederic Adam) για χάρη της αγαπημένης του γυναίκας της Κερκυραίας Νίνας Παλατιανού, σε σχέδια του Άγγλου αρχιτέκτονα Γουάιτμορ (Whitmore).
Το 1864, μετά την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα, ο δήμος της Κέρκυρας παραχώρησε το παλάτι και τους κήπους στη δυναστεία του Γεωργίου του Α’ προκειμένου να το χρησιμοποιούν ως θερινή κατοικία. Ο βασιλιάς Γεώργιος Α’ ήταν εξάλλου εκείνος που του έδωσε τόσο παραστατικά το όνομα Mon Repos (= Ανάπαυση Μου).
Στο παλάτι, που έχει απρόσκοπτη θέα στη θάλασσα, φιλοξενήθηκε για ένα μεγάλο διάστημα, το 1863, και η αυτοκράτειρα της Αυστροουγγαρίας Ελισάβετ, η θρυλική πριγκίπισσα Σίσσι, πριν χτίσει, μαγεμένη από την Κέρκυρα, το Αχίλλειο, ενώ εδώ γεννήθηκε και ο Φίλιππος Μάουνμπάντεν, ο μετέπειτα Δούκας του Εδιμβούργου και σύζυγος της βασίλισσας της Αγγλίας, Ελισάβετ. Το Μον Ρεπό εξάλλου είχε επιλέξει και ο Παρίνι, ο Ιταλός πολιτικός διοικητής των Ιονίων Νήσων, ως θερινή κατοικία κατά τη διάρκεια της Κατοχής. (www.kerkyrainfo.gr)

Ο περίτεχνος μαρμάρινος φανοστάτης στην είσοδο του Ανακτόρου.

Λεπτομέρεια του τρούλου με τα μαρμάρινα ακρωτήρια.

Η μεταλλική υδρορροή έχει το σχήμα κίονος και το συλλεκτήρα της, ώς κιονόκρανο.

ΚΕΡΚΥΡΑΙΚΟΣ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ  1893

Άποψη του κεντρικού κλίτους.

Στο αέτωμα, δεσπόζει το επιβλητικό πήλινο ακρωτήριο. 'Εχει ενδιαφέρον η κατασκευή του υποκειμένου γεισίποδος.

Το γωνιαίο επίκρανο του κτιρίου.

Το ένα από τα τρία καμαρόκλειδα με την κλασσική μορφή της κρανοφόρου Αθηνάς, σε σχέδιο του Ziller.

Κατοικίες και άλλα δημόσια κτίρια.